Without you I'm nothing

wstyd i dla mnie, bo też nic nie pisałam. no powtórzę się, bo dla mnie piosenka również pełna bólu i emocji, najlepsza żeby się zdołować do końca. i tak jak Worshi zdecydowanie wolę wersję bez Bowiego.

a ja kocham wersję z Bowiem. Tylko ona jest dla mnie ta właściwa. Nie wiem czemu xD

Txt genialny. To ciężkie tempo, melodia jak masochizm, każde słowo wbija nóż w plecy. A potem klykasz replay. Proste. Potęga Placebo.

powtarzam się, ale... nie przepadam za wersją z bowiem.

za to wersja bez jest moja nr 1 placków i chyba zawsze tak już będzie.

Ja zawsze gdy słucham tej piosenki w duecie, to czuję taki niesmaczny zgrzyt, nie potrafię przebrnąć przez sposób, w jaki wykonuje ją Bowie. Nic do niego nie mam, ale po prostu strasznie źle mi się słucha jego śpiewu połączonego z dość specyficznym wokalem Mola.
ALE

Ta piosenka jest niesamowita. Ja również wolę wersję bez Bowiego, bo tą pierwszą usłyszałam i zakochałam się od pierwszego usłyszenia. Akurat przeżywałam/przeżywam taki okres w życiu, że tekst idealnie odzwierciedla to wszystko. Idealna. Perfekcyjna. Jedyna w swoim rodzaju.

Jedna z ulubionych. Jedna z najlepszych. Świetnie ją podsumowaliście. Lubię obie wersje. Rzeczywiście, te emocje. Atmosfera tego utworu gęsta, że możnaby ciąć nożem lub siekierą. Cudownie bolesny klimat.
I fragment od I'm unclean... Tu mnie ponosi. Zwykle jak nie śpiewam od początku, tu zaczynam. To silniejsze ode mnie. Tekst jest tak dobry, że nie mogę się powstrzymać by nie wypowiadać tych słów.

http://www.youtube.com/watch?v=kh5b1EzJ98E ja zawsze ryczę na tym;p